Το ηλεκτρικό σύστημα μιας κοινής ηλεκτρικής κιθάρας αποτελείται από :
1.Tους Μαγνήτες που μετατρέπουν το μεταβαλλόμενο μαγνητικό πεδίο που δημιουργείται από την κίνηση της χορδής, σε ένα ασθενές ηλεκτρικό σήμα, το οποίο κατόπιν οδηγείται από το βύσμα εξόδου σε έναν ενισχυτή.
2.Το ποτενσιόμετρο έντασης που ρυθμίζει την ένταση του σήματος των μαγνητών.
3.Το ποτενσιόμετρο τόνου που ρυθμίζει τα πρίμα,(υψηλές συχνότητες) χωρίς να τα ενισχύει , απλά τα μειώνει ώστε να υπερισχύουν τα μπάσα (χαμηλές συχνότητες)
4,Τον επιλογέα που επιλέγει από ποιόν ή ποιούς μαγνήτη/ες θα πάρουμε το ηλεκτρικό σήμα.
5.Το βύσμα εξόδου που είναι ένα απλό μονοφωνικό θηλυκό βύσμα καρφιού.
6.Και ένα πυκνωτή που βρίσκεται κολλημένος πάνω στο ποτενσιόμετρο τόνου και λειτουργεί σε συνδυασμό με αυτό, ως ένα υποτυπώδες φίλτρο αποκοπής συχνοτήτων.
Η συνδεσμολογία του ηλεκτρικού συστήματος αυτού είναι αρκετά απλή (βλέπε σχέδιο)
ΜΑΓΝΗΤΕΣ
Οι μαγνήτες που χρησιμοποιούνται στις ηλεκτρικές κιθάρες είναι ένα σύστημα μαγνητών (πόλων) περιελιγμένων με καλώδιο χαλκού (πηνίο) με σκοπό την δημιουργία ενός ηλεκτρομαγνήτη που έχει την ιδιότητα να μετατρέπει τις διαταραχές που προκαλεί η κίνηση μιας ατσάλινης χορδής στο μαγνητικό του πεδίο σε εναλλασσόμενο ρεύμα.
Oi πόλοι ενός μαγνήτη μπορεί να είναι μονοί, διπλοί, τύπου ράγας ή ακόμη και ρυθμιζόμενοι
ώστε να μπορούμε να επιτύχουμε μια πολύ καλή ισορροπία εντάσεων μετάξι των χορδών.
Μια ηλεκτρική κιθάρα μπορεί να έχει από ένα μέχρι τρείς μαγνήτες τοποθετημένους πάνω στο σκάφος της σε διαφορετικές θέσεις (Γέφυρα- Bridge, Μέση-Middle, Μπράτσο-Neck).
Ο ήχος ενός μαγνήτης καθορίζεται από τους εξής παράγοντες:
1.Το υλικό και το πάχος των μαγνητικών πόλων του (Alnico I, Alnico II, Alnico V, Ceramic, SCN κλπ)
2.Το είδος, το πάχος, και την ποσότητα του χαλκού περιέλιξης στο πηνίο του (καθαρότητα χαλκού διατομή και στροφές περιέλιξης )
4. Το εξωτερικό περίβλημα του μαγνήτη (πλαστικό, επιχρωμιωμένος ή επιχρυσωμένος χαλκός, αλουμίνιο, ξύλο κλπ) Πιο σκληρά μέταλλα δίνουν πιο πρίμο ήχο και διευρύνουν το πεδίο του μαγνήτη, πιο μαλακά μέταλλα, δίνουν πιο μπάσο και γλυκό ήχο.
Επίσης ο τελικός ήχος από ένα μαγνήτη καθορίζεται και από τα υπόλοιπα μέρη του κυκλώματος, όπως ποτενσιόμετρα, πυκνωτές, αντιστάσεις κλπ.
Είδη μαγνητών ανάλογα με το υλικό κατασκευής τους
1.Alnico IΙ Σε σχέση με SCN και Alnico I έχει χαμηλότερη ευαισθησία , αλλά έχει γρήγορη ροή, γλυκό άκουσμα και αρκετό sustain.
2.Alnico V Έχει μέτρια ροή και ήχο στρογγυλό με αρκετές χαμηλές συχνότητες .
3.Ceramic Υψηλότερη ροή από τους Alnico V, χαμηλότερη όμως από Alnico I και SCN, έχει πιο σκληρό ήχος από τους προηγούμενους με αρκετό attack.
4.SCN Υψηλής ροής και σχεδόν διπλάσιου πεδίου σε σχέση με το μέγεθος του, μπορεί να κάνει έναν μονό μαγνήτη να ακούγεται σαν διπλός, και έχει vintage ήχο και καλό sustain.
5.Alnico I είναι πολύ κοντά στον SCN (ηχητικά), αλλά ο SCN είναι πιο ευαίσθητος, και αρκετά επιρρεπής στα χτυπήματα.
Είδη μαγνητών ανάλογα τον τρόπο κατασκευής τους
1. Μονόπηνιακοι μαγνήτες (Single Coil). Αποτελούνται από ένα πηνίο και έχουν καθαρό και πρίμο ήχο μέτριας έντασης, αλλά με θόρυβο που προκαλείτε συνήθως από την χαμηλή του αντίσταση επαγωγικά από εξωτερικούς παράγοντες όπως, ραδιοκύματα, λάμπες φθορισμού, οθόνες, μαγνητικά πεδία κ.λ.π μέχρι και από την ύπαρξη συνδεδεμένων συσκευών στην ίδια παροχή ρεύματος του ενισχυτή όπως ψυγεία, μετασχηματιστές υψηλής τάσης κλπ.
2. Διπλοπηνιακοι μαγνήτες (Humbuckers). Αποτελούνται από δύο πηνία και ξεκίνησαν να φτιάχνονται στα μέσα της δεκαετίας του 50’ για την Gibson. Ο αρχικός σκοπός κατασκευής τους ήταν η εξάλειψη του θορύβου που υπήρχε μέχρι τότε απ’ τους μονοπηνιακούς, λόγο του ότι όμως τα δυο πηνία και η μεγαλύτερη επιφάνια τους δημιούργησαν ένα πιο ισχυρό μαγνητικό πεδίο κατά συνέπια και μεγαλύτερη ένταση σήματος άρχισαν να χρησιμοποιούνται ευρέως
Ηχητικά είναι αθόρυβοι και έχουν πιο παχύ και πλούσιο σε χαμηλές συχνότητες ήχο καθώς επίσης και μεγαλύτερη ευαισθησία και ένταση σε σχέση με τους μονοποινιακους
3. Διπλοί Σε Μέγεθος Μονών (Stack Humbuckers). Αυτοί οι μαγνήτες κατασκευάστηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 70’, με σκοπό να δώσουν λύση στις κιθάρες με μονούς μαγνήτες που είχαν θορύβους.
Ηχητικά έχουν ήχο όμοιο με τους μονοπηνιακους και είναι αθόρυβοι
4. Ενεργοί Μαγνήτες (Active Pickups). Αρχικά κατασκευάστηκαν και αυτοί ως εναλλακτική λύση των stacked humbuckers και του προβλήματος χαμηλής εξόδου που είχαν, στην δεκαετία του 70’. Η ιδέα ήταν παρόμοια, αλλά με την ενσωμάτωση ενός προενισχυτή που παίρνει τάση από μια μπαταρία.
Ηχητικά έχουν σχεδόν μηδενικό θόρυβο, και πολύ μεγάλη ευαισθησία και ένταση σήματος.
5. Z-Coil μαγνήτες. Αποτελούνται από ένα μεγάλο πηνίο με τους μαγνητικούς πόλους χωρισμένους σε δυο μέρη ανά τρεις χορδές Η εξέλιξη τους είναι οι MDF Z-Coil οι όποιοι διαθέτουν και ρυθμιζόμενους μαγνητικούς πόλους και μας δίνουν την δυνατότητα ρύθμισης της ισορροπίας εντάσεων μετάξι των χορδών
Ηχητικά έχουν αρκετές ιδιαιτερότητες στα μπάσα και πιο μαλακά μεσαία και πρίμα.
6.MIDI Μαγνήτες. Κατασκευαστικά η ιδιαιτερότητα τους είναι ότι κάθε μαγνητικός πόλος έχει το δικό του πηνίο το οποίο στέλνει ξεχωριστά το σήμα του σε ένα σύστημα προενίσχυσης με ενσωματωμένο controller, στην συνέχεια η έξοδος του midi controller συνδέεται με στο midi in ενός synthesizer χρησιμοποιώντας τους ήχους του
Τα πρώτα τέτοια συστήματα είχαν σοβαρό πρόβλημα καθυστερήσεων και λόγο αυτού κάποιοι ήχοι δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, με την εξέλιξη της τεχνολογίας αυτά τα προβλήματα έχουν ελαττωθεί σημαντικά φτάνοντας σε ένα πολύ κάλο επίπεδο ελέγχου
Σε αυτού του είδους τους μαγνήτες δεν παίζει ρόλο ούτε ο τύπος του μαγνήτη (alnico, ceramic κλπ), αλλά ούτε και οι σπείρες στο τύλιγμα.
Τους MIDI μαγνήτες μπορούμε να τους βρούμε είτε ενσωματωμένους πάνω στις γέφυρες των οργάνων, είτε πάνω στο pickguard ή σαν μεμονωμένο κομμάτι για αναβάθμιση του οργάνου μας.